Balkon en Galerijvloeren

Problematiek uitkragende balkon- en/of galerijvloeren

Met ingang van 1 januari 2016 heeft Minister Blok van het ministerie Wonen en Rijksdienst bepaald, dat alle complexen die zijn ontwikkeld tussen 1950 en 1970 een onderzoek moeten laten uitvoeren naar de vrij uitkragende balkon- en/of galerijvloeren die aanwezig zijn. Aan deze ingestelde onderzoekplicht moeten alle complexen vóór 1 juli 2017 voldoen. Wanneer uit het onderzoek naar voren komt dat de constructie niet voldoet, zijn de eigenaren van het complex verplicht maatregelen te nemen. Enige uitzondering op de onderzoekplicht zijn de complexen waarbij voor 1 januari 2016 reeds een onderzoek is verricht en waarbij de gemeente dit onderzoek heeft goedgekeurd.

Wat zijn uitkragende balkon- en galerijvloeren?

Het begrip ‘vrij uitkragend’ wijst op de manier waarop de vloer is geconstrueerd. Wanneer er geen steunende elementen aangebracht zijn onder de vloer, zoals consoles of metalen dan wel betonnen kolommen, heeft de constructie zijn stevigheid alleen te danken aan de verbinding met het binnengesitueerde deel van de verdiepingsvloer waarmee hij één geheel vormt. Er bestaat in die gevallen dus slechts één draagweg die geheel of gedeeltelijk weg kan vallen door constructiefouten, ontwerpfouten dan wel door vermindering van de draagkracht daarvan. Onderstaand treft u enkele voorbeelden aan van ondersteunde vloeren en van vrij uitkragende vloeren.

Risico’s van vrij uitkragende balkon- en galerijvloeren

Bij vrij uitkragende vloeren is slechts één draagweg aanwezig, waardoor de constructie van dit type vloer kwetsbaar is. De problemen die hierbij hoofdzakelijk naar voren komen zijn fouten in de constructie zoals het verkeerd plaatsen van de wapeningsstaven, het toepassen van minder wapeningsstaven dan door de constructeur berekend is dan wel het aanbrengen van meer gewicht op de vloer dan in het ontwerp beoogd. Zeker gedurende de jaren na de oorlog is niet altijd afdoende rekening gehouden met de plaatsing van de wapeningsstaven in de te storten vloeren. Gevolg hiervan is dat de staven te laag in de vloer geplaatst zijn, waardoor zij minder bijdragen aan de sterkte van de constructie dan was voorzien. Tevens zijn er gevallen bekend waarbij niet het opgegeven aantal wapeningsstaven zijn toegepast, waardoor het risico optreedt dat de vloer de beoogde draagkracht niet kan leveren.
Daarnaast is het van belang dat de wapeningsstaven in de vloer niet afnemen in draagkracht door de corroderende werking van intredend vocht. Wanneer de wapeningsstaven in diameter afnemen door roestvorming, neemt de draagkracht af. Ook in dat geval is het aannemelijk dat de beoogde draagkracht van de vloer niet meer volledig aanwezig is.

Het onderzoek naar de uitkragende balkon- en galrijvloeren.

Het ministerie van Wonen en Rijksdienst heeft het protocol CUR-248 Publicatie opgesteld, zodat de controle van de vrij uitkragende vloeren onder dezelfde normen plaats vindt. Het protocol is opgebouwd uit 5 stappen, waarbij elke stap een diepgaander onderzoek van de vloer met zich meebrengt. Het onderzoek start met een visuele inspectie van de vloer en bestudering van de beschikbare informatie over de vloer. Wanneer de beschikbare informatie, zoals bouw- en/of constructietekeningen, uitwijst dat een bepaald aantal wapeningsstaven op een bepaalde hoogte in de vloer moeten zitten, kan dit gecontroleerd worden door wapeningsscanning (niet destructief onderzoek). Wanneer een scan van de wapening niet afdoende informatie verstrekt of er geen documentatie van de vloer aanwezig is, moet men overgaan tot het vrij leggen van de wapening in de vloer, beter bekend als een destructief onderzoek.
Na het vaststellen van de aanwezige wapening in de vloer gaat men over tot het berekenen van de buigtrekspanning in de vloer, eventueel rekening houdend met de theoretische reductie van de wapeningsdoorsnede. Tevens is een controle naar de eventuele opgetreden (put)corrosie in de hoek waar de vloer en de wand elkaar treffen, de kim genaamd, noodzakelijk.
Bij verschillende complexen waarvoor Partners in Technisch Beheer het technisch beheer voert, bleek de draagkracht van de galerij- en/of balkonvloeren niet meer te voldoen. In samenspraak met een gespecialiseerd onderzoeksbureau en het bestuur, zijn hierna passende maatregelen genomen.

Mogelijke oplossingen voor verzwakte vloeren.

Nadat is vastgesteld dat de vloer niet langer de benodigde draagkracht kan leveren, is het zaak dit probleem op te lossen. De meest voor de hand liggende oplossing is het verlagen van het gewicht op de vloer, zodat de overgebleven draagkracht voldoet. Vaak is dit echter niet de beste oplossing doordat er bij het verwijderen van afwerkvloeren dan wel op hoogte gebrachte vloeren problemen ontstaan met de toegankelijkheid, zeker ook met het oog op mindervaliden. De oplossing moet in veel gevallen gezocht worden in het verstevigen van de vloer zelf, door middel van ondersteuning van de vloer of doormiddel van het aanbrengen van extra wapening.

Aanbrengen van ondersteuning onder de verzwakte vloer

Door het aanbrengen van kolommen onder de vloer, kan de draagkracht sterk verbeterd worden. Het is echter bijna nooit mogelijk om een verzwakte vloer alleen af te stempelen op de onderliggende vrij uitkragende vloer. Hierdoor is het noodzakelijk om de gehele galerij-, dan wel balkonplaat verticaal af te stempelen tot op het maaiveld. Onder deze nieuwe draagconstructie moet een fundering worden geplaatst, zodat de afvloeiing van de krachten correct is geregeld. Probleem hierbij is dat er in veel gevallen geen ruimte is voor het maken van funderingen op maaiveld, aangezien er zich vaak een garage, berging of simpelweg een verder naar voren geplaatst appartement bevindt.

Aanbrengen van extra wapening in de vloer.

Het aanbrengen van extra wapening van staal of carbon in de bestaande vloer kan op verschillende manieren. Wij belichten hierbij de twee meest toegepaste vormen. Ten eerste is het mogelijk om de bestaande wapening aan te vullen met extra ingebrachte wapening door een sleuf te zagen in de constructievloer en een staaf in te brengen. Hierdoor wordt een staaf in de achterliggende constructie ingebracht en vast gestort in de bestaande vloer. Het nadeel hiervan is dat de afwerkvloer en de coating na het inbrengen van de extra wapening hersteld moet worden en dat er veel geluidsoverlast ontstaat voor de bewoners.

De tweede oplossing is het inbrengen van extra carbon wapeningsstaven vanaf de kopse kant van de vloer. Deze methode maakt het mogelijk dat de afwerkvloer niet kapot gemaakt wordt en dat er geen overlast is van slijp- en hakwerkzaamheden voor de bewoners. De staven worden ingebracht in een gat dat horizontaal in de bovenkant van de constructievloer wordt geboord. De staven worden vastgezet in de achterliggende constructie en hierna met een speciale mortel vast gestort in de vloer. Het voordeel van de carbonstaven is dat de nieuwe wapeningsstaven niet aangetast worden door corrosie. De enige overlast voor de bewoners komt voort uit het boren van het gat. Deze overlast is overigens te overzien doordat er een speciale diamantenboorkop gebruikt wordt die aanzienlijk minder geluidsoverlast met zich meebrengt.

Conclusie

Voor elk bestuur en/of eigenaar van een complex met vrij uitkragende galerij- en/of balkonvloeren dat is ontwikkeld tussen 1950 en 1970, is het noodzakelijk een onderzoek te laten uitvoeren voor 1 juli 2017, conform de CUR-248 Publicatie. Noodzaak is een bureau in handen te nemen dat de keuring volgens de CUR-Publicatie uitvoert en u gedegen advies kan geven over de beste oplossing bij een eventueel probleem.