Geluidsoverlast

Geluidsoverlast is een veel voorkomend probleem in VvE’s.

Geplaatst door: Van Till advocaten

In de meeste gevallen zijn hierover bepalingen opgenomen in de splitsingsakte met het doel om de overlast zoveel mogelijk tegen te gaan. Vaak wordt bepaald dat vloerbedekking in de privé-gedeelten dusdanig van samenstelling moet zijn dat contactgeluiden zoveel mogelijk worden tegengegaan. Het aanbrengen van harde vloerbedekking, zoals parket of stenen vloeren, is meestal niet toegestaan, tenzij dat op een dusdanige manier gebeurt dat daardoor geen onredelijke hinder kan ontstaan voor de andere eigenaren. In deze bijdrage wordt een uitspraak besproken van de rechtbank Amsterdam die had te oordelen over een dergelijke kwestie.

Bepalingen splitsingsakte

In deze procedure gaat het om eigenaren die geluidsoverlast ervaren van de gebruikers van het bovengelegen appartement. In dit appartement is zgn. “harde vloerbedekking” aangebracht. De eigenaren beklagen zich daarover. Zij verzoeken de betreffende eigenaar om hen informatie toe te zenden, waaruit blijkt dat de vloerbedekking voldoet aan de regels uit de splitsingsakte.

Uit deze regels volgt dat de vloerbedekking van de privé-gedeelten zodanig van samenstelling moet zijn dat contactgeluiden zoveel mogelijk worden tegengegaan. De sanitaire ruimten worden van deze verplichting uitgezonderd.

Ook is in de splitsingsakte een verbod opgenomen met betrekking tot harde vloerbedekking, zoals parket, plavuizen en marmer, ter beperking van hinderlijke contactgeluiden. Dit is wel toegestaan als wordt aangetoond dat de contactgeluidisolatie van de kale vloer inclusief de (harde) vloerbedekking een waarde bereikt van Ico = tien decibel (10dB) of meer. De vloerbedekking moet op een deskundige manier worden aangebracht, als een zgn. “zwevende vloer”, zodat de vloerbedekking niet rechtstreeks met de ondervloer of de wanden in contact zal staan. In veel splitsingsaktes (of huishoudelijk reglementen) zijn overigens vergelijkbare regels terug te vinden als het gaat om harde vloerbedekking.

Maatregelen

De eigenaar van het bovengelegen appartement in kwestie treft naar eigen zeggen diverse maatregelen om de geluidsoverlast tegen te gaan. Zo lopen zijn huurders standaard zonder schoenen in het appartement, zijn er tapijten gelegd in de woonkamer en doet hij diverse aanpassingen aan de deuren (zoals het plakken van rubber strips en het bijschaven van punten waarop de deuren contact maken met de deurpost). Helaas leidt dat niet tot een oplossing. De eigenaren van het ondergelegen appartement schakelen een geluidsburo in voor de verrichting van geluidsmetingen. Deze metingen tonen aan dat een Ico-waarde wordt bereikt van 6dB. De 10dB norm wordt dus niet gehaald. Aan de toepasselijke NEN (1070) wordt niet voldaan.

Procedure

In een daarop volgende procedure wordt gevorderd dat de betreffende eigenaar de harde vloerbedekking uit zijn appartement verwijdert, op straffe van fikse dwangsommen. De eigenaren van het ondergelegen appartement baseren hun vordering op de hiervoor geciteerde bepaling uit de splitsingsakte. Volgens deze eigenaren is harde vloerbedekking alleen toegestaan als de contactgeluidisolatie een waarde bereikt van 10dB of meer. Het geluidburo heeft aangetoond dat daar niet aan wordt voldaan. Hierdoor is volgens de eigenaren sprake van (niet geoorloofde) hinder.

Splitsingsakte en individuele eigenaar

De eigenaar van het ondergelegen appartement stelt in eerste instantie dat alleen de VvE nakoming van de splitsingsakte, in het bijzonder de specifieke regels over vloerbedekking in de privé-gedeelten, kan verlangen. Een individuele eigenaar zou daar geen aanspraak op kunnen maken. Dat verweer wordt afgewezen door de rechtbank. De splitsingsakte beschermt ook de belangen van individuele eigenaren, zodat ook zij zich, naast de VvE, op nakoming van deze bepalingen kunnen beroepen.

Datum splitsingsakte

Een ander interessant aspect betreft het feit dat de betreffende vloerbedekking al in het appartement lag, voordat het gebouw werd gesplitst in appartementsrechten en de VvE werd opgericht. Met andere woorden: de vloer in het appartement was al aanwezig voor de datum waarop de splitsingsakte werd opgesteld. Dit betekent volgens de rechtbank dat het verbod in de splitsingsakte over harde vloerbedekking alleen van toepassing is op vloeren die (in de toekomst) nog zullen worden aangebracht. Deze regels gelden niet voor vloeren die er al lagen voor de datum van de splitsingsakte.

Overtreding?

Het algemene voorschrift in de splitsingsakte dat de vloerbedekking van de privé-gedeelten van een dusdanige samenstelling dient te zijn dat contactgeluiden zoveel mogelijk worden tegengegaan, is volgens de rechtbank wel van toepassing op toekomstige situaties. Dit voorschrift bevat echter geen concrete norm, zodat het de vraag is hoe dit concreet moet worden uitgelegd. In dat verband kent de rechtbank belangrijke waarde toe aan de norm die door het geluidsburo wordt gehanteerd. Dit buro kwalificeert de harde vloerbedekking “onvoldoende” tot “voldoende” en de rechtbank sluit zich daarbij aan. Opmerkelijk detail is dat de betreffende eigenaar al tijdens de procedure tapijt over het laminaat in zijn woning heeft laten aanleggen. Ondanks het feit dat de eigenaren van het beneden gelegen appartement zich nog steeds beklagen over geluidsoverlast, is volgens de rechtbank niet langer sprake van overtreding van het algemene voorschrift uit de splitsingsakte. De vordering tot verwijdering van de harde vloerbedekking wordt dus afgewezen.

Bedrijvengids Geplaatst door
Van Till advocaten

Van Till advocaten

De Lairessestraat 131-135, 1075 HJ  AMSTERDAM

Bedrijvengids Wilt u meer weten?

Vraag vrijblijvend informatie aan.

Reacties Laat een bericht achter
Log in met uw profiel

Om een reactie te kunnen plaatsen heeft u een profiel nodig.

Inloggen
Leeslijst
Wij waarderen uw privacy.
Wij en onze partners gebruiken technologie, zoals cookies, op onze website om advertenties te personalificeren en om verkeer te analyseren. Door op accepteren te klikken gaat u akkoord met ons Privacy & Cookiebeleid.